سلام سلام. صدای من رو از کتابخانه ی نزدیک منزلمان می شنوید و بنده در اولین سه ساعت طلایی برای خودم بسر می برم و از ذوقم فعلا نمی دونم کدوم کارم رو شروع کنم و ابتدا به ساکن از وبگردی و خاطره نویسی شروع کردم. آخه حیف بود خاطره این روز شیرین اینجا برام موندگار نشه. به قدری محیط کتابخونه در لحظه ورود برام عجیب و غریب بود که فکر کردم دارم از کتابخانه عمومی کشور ترکیه استفاده می کنم. تا این حد آزادی در جای جای اینجا موج می زنه. یکی با مقنعه و مانتو نشسته و یکی با موهای زیبای دم اسبی شده و یه تاپ نیم تنه. خلاصه که فعلا دارم حظ بصری می برم از این جو قشنگ و بوهای خوشبویی که به مشامم می رسه. 

دخترک و پسرک دست در دست هم راهی کلاس شدن و دل من ساعتی هست که تو کلاس دخترک، پشت در بسته کلاس، گیر کرده و مدام افکار ازاردهنده تو مغزم رژه می رن. اینکه دخترک دلتنگ نشه؟ کسی بهش زور نگه، هلش نده، دلش رو نشکنه، نزنتش و .... و تا ساعت پنج بشه و من برم دنبالشون دلم آروم و قرار نمی گیره.