فکر کنم سلامتی یکی از بزرگترین و در عین حال دم دست ترین نعمت های هست که داریم و تا ذره ای خدشه بهش وارد نشه قدرش رو نمی دونیم. مدتهای مدیدی بود که اینجوری مریض نشده بودم و پاک یادم رفته بود ارزش این گوهر گران بها رو. نگم از دلنگرانی های پسرک مهربونم و دخترک نازنینم، زمانی که رفته بودم دستشویی و محتویات نداشته ی معده ام رو می آوردم بالا هردو پشت در با چشمهای غمبارشون نگران من بودن و یکی ظرف به دست و دیگری دستمال به دست منتظر بیرون امدن من بودن برای تیمارداری.