خدایا به من صبر بده!

درکی ندارم از اون دست آدمهایی که موقعیت اقتصادی جالبی ندارند، نه خانه ای دارند و نه کار ثابتی و با وجود داشتن فرزندی سالم و باهوش، دعوتنامه ای دیگه برای امدن دومی می فرستن. یا اونی که دوتا فرشته ی خوشگل داره و مستاجره و تازه کاشف به عمل آمده که خانه ای که رهن کردن توسط مالک در رهن بانک بوده و حالا که صاحبخانه مقروض هست و متواری، بانک داره خانه رو به مزایده می گذاره جهت فروش اونوقت چشم به راه متولد شدن سومی هستن.  واقعا نمی دونم یا ذهن من خیلی منطقیه یا ذهن اونا خیلی احساسی هست و بی خیال! بابا تو مملکتی دارید زندگی می کنید که از لحاظ داشتن تورم بالا داره با نیوزلند رقابت می کنه انوقت شما با نداشتن خانه و کار ثابت بازهم به فکر فرزندآوری هستید و تازه کلی هم خوشحالید؟ 

نظرات 1 + ارسال نظر
نون سین یکشنبه 22 اردیبهشت 1398 ساعت 08:31

این غریضه میل به بقا چیز عجیبیه واقعا... انگار اتصال مغز به بقیه جاها رو قطع میکنه....

جمله ی جالبی گفتی! اخه من می گم با یه بچه هم می شه به این ارزوشون برسن دیگه چرا فکر پومی و سومی هستن تو این شرایط

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد