این اولین شنبه ی سال و اولین روز کاری بعد از گذشت سه هفته تعطیلی اونقدرا هم که فکر می کردم باید سخت باشه نبود و راستش وسطای روز کلی هم خوشحال بودم که زندگیمون برگشت به روتین گذشته ی خودش :)
هنوز فرصت نکردم اهداف سال 98 رو برای خودم مکتوب کنم که البته حتما این کار رو خواهم کرد چون به انرژی مثبت نهفته تو نوشتن هدف هام خیلی اعتقاد دارم. سال 97 برای خودم 8 تا مورد نوشتم که از اون 8 تا تقریبا به 5 تاش رسیدیم که بزرگترینش برای من قبولی ارشد بود که خدا رو شکر اتفاق افتاد و خیلی خیلی حالم رو خوب کرد. امسالم باید سرفرصت بشینم و یه لیست بلند بالا از کارهایی که امسال باید انجام بدم بنویسم. اما قول دادم بزرگترین هدف امسالم مادری کردن بدون داد و فریاد باشه چون این روزهای کودکیشون هیچ وقت برنمی گرده و دوست ندارم وقتی بزرگ شدن مثل من خاطره ی جالبی از این روزهای ناب زندگیشون نداشته باشن. باید مامان خیلی خیلی صبورتری بشم و بابت اشتباهای خواسته و ناخواسته اشون زودی از کوره در نرم و مدام با خودم یاداوری کنم که صبوری من و همسر در برابر اشتباهاتشون خیلی می تونه تو داشتن اعتماد به نفس تو بزرگی هاشون نقش پررنگی داشته باشه.
اره واقعا...
و عصبانیت جای دیگه رو سر بچه هاتون خالی نکنید
و برای اینکه نشون بدید رییس کیه باهاشون جنگ نکنید الکی...
اینا چیزایین که من کشیدم...
ادامه داره این لیست ولی فکر کنم فعلا همینا کفایت بکنه...
یادمه وقتی نوجوان بودم اهنگ که می گذاشتیم از یه حدی صداش بالاتر اگر می شد بابا یا مامان با بی حوصلگی و اخم و تخم می یومدن و کم می کردن. خودم سنم بالا رفت مادر شدم و یه ان به خودم امد دیدم ناخوداگاه اینقدر که تو سرم سرو صدای افکار جورواجور هست ذهنم کشش سر و صدای اضافی رو نداره و کم کردم اهنگ بچه ها رو. می دونی بهتم گفتم بازم می گم هنوز مادر نشدی یه چیزهایی رو تا توی اون موقعیت قرار نگیری نمی تونی درک کنی. مطمین باش هیچ پدر و مادری به خودی خود نمی خواد باعث ازار و اذیت کودکش بشه و احتمالا اسیب هایی که خواسته یا ناخواسته به فرزندش می رسونه نتیجه ی کودکی ناخوشایندش بوده و چه خوب که الان عصر اینترنت و اطلاعات هست پدر و مادر امروزی می تونه ریشه ی مشکلاتش رو پیدا کنه تا نسل شادتری نسبت به نسل خودش بسازه!