حدودا چهار سالی می شه که دارم رو قضیه "مهرطلبی" و "مهرورزی" کار می کنم و تا حدود زیادی موفق بودم. از وقتی با متن های دکتر هولاکویی پی به "مهرطلبیم" بردم  خیلی سعی کردم این خصیصه رو ترک کنم. در راستای این تغییر و تحول هام به تازگی موفق شدم کسایی رو که بهم انرژی منفی می دن و حالم رو خراب، از زندگیم حذف کنم. دیگه برام مهم نیست دوستی چهارساله است یا دوستی چهل ساله! برام مهم اینه که اول خودم در ارامش باشم. البته اینم بگم که برخلاف طرف مقابلم که زبون تلخ و گزنده ای داشت و با وجودی که جواب های کنایه دار زیادی تو آستینم داشتم، سعی کردم مثل اون نباشم و جلوی تلخی زبونم رو بگیرم. به هرحال خوشحالم از احترامی که به خودم می گذارم و سعی در دوست داشتن خودم دارم. امیدوارم به زودی زود روزی برسه که بتونم با قاطعیت بگم دیگه "مهرطلب" نیستم.