بعد از تعطیلات تقریبا یک هفته ای مهد کودک ها، پسرک خیلی هوایی شده و حداقل هفته ای یکروز رو مثل امروز نمی ره مهد و مابقی روزها هم با یه قیافه ی ناراحت و گرفته ای می ره که تا برگرده دلم پیشش هست. دودل بودم که تا اخر عید نگذارمش مهد که دوستم منصرفمم کرد چون می گفت دردسر بعدش خیلی بیشتره و برای یکماه نرفتن دخترکش مجبور شده سه ماه تو مهد کنارش بشینه تا دوباره بپذیره محیط رو. می گفت پیش مشاور رفته و مشاور گفته چون تو نهد به اندازه ی خونه بهش توجه نمی شه، بچه تمایل داره تو خونه بمونه. اما قرار نیست که همه ی بچه ها تا اخر عمر تو خونه بمونن پس باید مقاومت کرد. حالا از طرفی همه اش می گم نکنه با اصرارم باعث دلسردی پسرک بشم و الان بره اما چند سال دیگه تو دوران مدرسه نمود پیدا کنه. خلاصه که توشرایطی قرار دارم که نمی دونم بهترین واکنش چیه.