می تونم ادعا کنم که بعد هشت سال خون دل خوردن و بالا و پایین شدن و استرس و اضطراب گرفتن یکی از بزرگترین چالش های زندگیمون در شرف مرتفع شدن هست و همین فکر کردن بهش حالم رو خوب می کنه اساسی. امیدوارم تک تکمون شاهد براورده شدن ارزوهامون باشیم و مدام به کائنات انرژی مثبت بفرستیم در جهت انجام شدن اون رویا هرقدر بزرگ و دور از دسترس.
از اول ازدواجمون دوست داشتم هرسال یه پیشرفتی کنیم و اون سال رو برای خودمون بنام همون پیشرفت اسم گذاری کنیم. به خاطر همین دقیقا می دونم هرکدوم از قدم های رو به جلوی زندگیمون تو چه سالی اتفاق افتاده. جز پارسال که تقریبا نتونستیم کاری پیش ببریم اما مابقی سال ها هرکدوم یه اسمی دارن. کلا این روال رو دوست دارم چون بهم یاداوری می کنه که ما زندگی مشترکمون رو از صفرم نه، از منفی صفر چطور دست در دست هم باهم ساختیم. شاید کسی اندازه ی خودمون دوتا ندونه برای رسیدن به اینجایی که الان هستیم چقدر زحمت کشیدیم و چه فشارهایی رو که تحمل نکردیم اما الان هیچکدوم اون سختی ها نمی تونه با شیرینی این لحظه هامون برابری کنه و با تموم وجود سپاسگزارم از خالقمون و انرژی مثبت کائنات.
