کلافه ام، کلافه ام، کلافه ام ... کاش همه ی ادمهای روی زمین به قدر مساوی دارایی داشتن. کاش بده بستان ها معنوی بود نه مادی. کاش هیچ کس به واسطه ی درامد کمترش در نتیجه پول کمترش تحقیر نمی شد، کاش برای همه آدمهای روی زمین آینده ای درخشان پیشرو بود. کاش هیچ کس غم نان نداشت. کاش کاری از دستم برمی آمد برای رنگین کردن روزهای ادم هایی که پر هستن از حسرت های مادی ... آدم هایی که برای کم نیاوردن سر ماه، مجبورن حساب کتاب قرون به قرون جیبشون رو داشته باشن. آی آدمهای خوب زمین، آی پولدارهای عزیز و دوست داشتنی، لطفا کمی با آدمهای ضعیف دور و برتون مهربونتر باشید ...