3

بلاخره تو هفته ی ۱۹ بارداری مفتخرشدیم به داشتن یه دخترکوچولوی دوست داشتنی که مامانش تا لحظه ی آخر فکر می کرد خدا قراره بازم یه پسره دیگه بهش بده. چقدر خوشحالم از اینکه الان هم طمع پسردار شدن رو می چشم هم دختردار شدن رو. فقط از صمیم قلبم از خدا می خوام چنان رشته ی پرمهری بین خواهر و برادر بوجود بیاره که نفسشون بهم بند باشه تا پشت و تکیه گاه هم باشن تو روزهایی که دیگه نه مامانی هست نه بابایی. امیدوارم کوچولوی تو راهیمون هم مثل پسرکمون صحیح و سلامت و صالح و سخاوتمند و زیبارو باشه. 
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد