کم کمک دارم یاد می گیرم برای خودم هم وقت بگذارم و ماهی دوماهی یکبار، چند ساعتی رو برای خودم باشم. حالا چه تنها، چه با همسر چه با دوستان. دارم یاد می گیرم بدون عذاب وجدان از لحظه هام لذت ببرم و حق خودم بدونم اون چند ساعت رو بدون فکر کردن به بچه ها. پیک نیک امروز تو دل طبیعت تو جمع دوستان خیلی مزه داد و حسابی حال دلم رو خوب کرد. موقع برگشت داشتم فکر می کردم چقدر مثل دختربچه ها ذوق این دورهمی های دخترونه مون رو دارم و تو این سن دارم اولین هایی رو تجربه می کنم که شاید برای بقیه یه مورد روتین عادی باشه. خیلی خوشحالم و ممنون از همسر که نهایت همکاری رو داره که از این فرصتهای طلایی برای بهتر شدن حال دلم استفاده کنم.